-
1 circumiciō or -iiciō
circumiciō or -iiciō iēcī, iectus, ere [circum + iacio], to throw around, cast about: vallum, L.: fossam verticibus iis, L.: circumiectā multitudine hominum moenibus, Cs.: quod anguis vectem circumiectus fuisset, had wound itself around: extremitatem caeli rotundo ambitu.
Перевод: с латинского на английский
с английского на латинский- С английского на:
- Латинский
- С латинского на:
- Английский